Gara e filmave të metrazhit të gjatë – “Lidhja ime me martesën”

Më 21 korrik u shfaq filmi i fundit për garën e filmit të metrazhit të gjatë. Filmi ka regjisore Signe Baumane dhe titullohet "Lidhja ime me martesën".

Filmi thellohet në jetën e Zelmës, e cila u rrit duke besuar se dashuria mund t’i zgjidhte të gjitha
problemet e saj, për sa kohë që ajo u përmbahej pritshmërive të shoqërisë për feminilitetin.
Megjithatë, ndërsa rritet, ajo vuri në dyshim konceptin e dashurisë dhe presionin për t’u
përshtatur me stereotipet gjinore. Filmi eksploron temat e identitetit të vetvetes, pritshmëritë
shoqërore dhe ndjekjen e dashurisë, ndërsa Zelma lundron nëpër marrëdhënie dhe sfida të
ndryshme.
Historia fillon me një përrallë të krijimit njerëzor, ku njerëzit fillimisht u krijuan me dy koka, të
bashkuara në harmoni të përsosur. Zotat, duke i parë ata si një kërcënim, i ndanë, duke i lënë
njerëzit në kërkim të gjysmave të tyre të tjera. Kjo ide për të pasur nevojë për një shpirt binjak
dhe rëndësia e martesës është e rrënjosur thellë në shoqëri.
Ndërsa Zelma nis një udhëtim nëpër marrëdhënie, ajo fillon të kuptojë efektet e dëmshme të
përpjekjes për t’u përshtatur dhe ndryshuar për të tjerët. Kur ajo merr një propozim martese nga
Sergei, ajo beson se duhet të thotë po pa marrë kohë për të menduar. Në martesën e saj me
Sergein, ajo përballet me izolimin nga miqtë e saj, krahasime të vazhdueshme me nënën e tij
dhe përfundimisht, abuzim emocional kur arti i saj fiton vëmendje.
Pavarësisht sfidave, Zelma gjen sërish dashurinë tek Bo, të cilin e takon në një udhëtim jashtë
vendit. Marrëdhënia e tyre në distancë dhe pengesat e komunikimit krijojnë kompleksitete të
mëtejshme. Bo propozon dhe ndërsa heziton, Zelma pranon. Megjithatë, martesa e tyre sjell
pakënaqësi dhe zgjidhja e Bo është të kenë një fëmijë, duke besuar se kjo do të përmirësojë
marrëdhënien e tyre. Nga ana tjetër, Zelma kërkon divorcin.
Gjatë ndarjes së tyre, Bo zbulon një interes të përbashkët për t’u veshur me rroba femrash dhe
Zelma i përgjigjet me pranim dhe mbështetje.
Filmi paraqet një rrëfim bindës që sfidon normat tradicionale gjinore dhe presionin shoqëror për
t’u përshtatur. Udhëtimi i Zelmës për vetë-zbulimin dhe pranimin është një përfaqësim i
fuqishëm i kompleksitetit të dashurisë dhe marrëdhënieve. Përpjekja e Zelmës për të gjetur
zërin e saj dhe për të pohuar identitetin e saj në një botë që pret që ajo të përputhet, tregon
rëndësinë e përqafimit të rebelimit të brendshëm.

Për më tepër, filmi eksploron nocionin e martesës si një pritje dhe jo një zgjedhje e bazuar në
dashurinë dhe mirëkuptimin e ndërsjellë. Për më tepër, filmi sfidon idetë konvencionale të
dashurisë përmes pranimit dhe mbështetjes së treguar nga Zelma ndaj Bo-s, duke theksuar nevojën për mendje të hapur dhe ndjeshmëri.

“Lidhja ime me martesën” është një film që nxit mendimin që inkurajon shikuesit të vënë në
dyshim normat shoqërore dhe të përqafojnë veten e tyre autentike.